Forma zajęć:
Podczas kursu główny nacisk kładę na wspinaczki na drogach wartościowych pod względem szkoleniowym. Oznacza to drogi o zróżnicowanym przebiegu wiodące różnymi formacjami skalnymi. Wybór dróg zależy od warunków atmosferycznych, możliwości uczestników oraz etapu szkolenia. Wspinaczki są uzupełniane zajęciami praktycznymi (np. autoratownictwo, budowa stanowisk, wbijanie haków itp.) oraz zajęciami teoretycznymi.
Program kursu realizuję przynajmniej w połowie w Tatrach. Połowa zajęć wspinaczkowych może odbywać się w innym rejonie o charakterze wysokogórskim, np. w Austrii. Ten wariant jest możliwy po ustaleniu z grupą. Zajęcia z autoratownictwa mogą odbywać się w terenie skałkowym.
Ilość szkolonych: w grupie szkoleniowej mogą być maksymalnie 3 osoby.
Absolwent otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu zgodnie z programem PZA
Warunkiem zaliczenia kursu jest opanowanie wymienionych w programie umiejętności praktycznych.
Zajęcia praktyczne
Zajęcia praktyczne
1. Węzły i podawanie liny – podstawowe węzły wykorzystywane we wspinaniu, wiązanie się liną do uprzęży i bezpośrednio, podawanie i wybieranie liny. Asekuracja poprzez ciało.
2. Budowa stanowisk.
3. Korzystanie z literatury, sporządzanie opisów dróg, szkiców, mapek, planów taktycznych.
4. Podstawy autoratownictwa, operacje sprzętowe.
5. Wbijanie i wybijanie haków.
Wspinaczki
Kurs taternicki trwa 12-14 dni. W tym czasie 10 dni jest przeznaczone na zajęcia terenowe (w tym 9 dni wspinaczkowych, 1 dzień autoratownictwo). Długość kursu może się zmienić w zależności od warunków pogodowych.
Szkolenie odbywa się w rejonie Hali Gąsienicowej, Dol. Pięciu Stawów Polskich, Morskiego Oka. Opcjonalnie część kursu przeprowadzam w Alpach.
Treść zajęć teoretycznych
1. Sprzęt i wyposażenie wspinacza.
2. Asekuracja:
- teoria asekuracji;
- obsługa przyrządów asekuracyjnych, zachowanie na stanowisku;
- stanowiska – budowa różnych typów stanowisk, stanowiska dolne, górne i pośrednie;
- prowadzenie wyciągu – taktyka prowadzenia wyciągu, prowadzenie jedno- i dwutorowe, łączność w zespole, specyfika prowadzenia w terenie kruchym, prowadzenie na trawersach, asekuracja w zejściu.
3. Operacje linowe, autoratownictwo:
- zjazdy – budowa stanowisk zjazdowych, czynności przy wykonywaniu serii zjazdów, różne sposoby zjazdu i asekuracji w zjeździe, przejazd przez węzeł;
- wychodzenie po linie – różne metody wychodzenia, sytuacje wymagające wyjścia po linie;
- autoratownictwo w wypadkach związanych z odpadnięciem
- udział w akcjach ratunkowych – zachowanie w sytuacji usłyszenia sygnału pomocy, zasady współpracy z pogotowiem górskim, zasady zachowania się w akcji z użyciem śmigłowca.
4. Taktyka:
- niebezpieczeństwa gór – z naciskiem na występujące latem, niebezpieczeństwa zimowe i gór lodowcowych tylko w zakresie podstawowym; zachowanie się w sytuacjach awaryjnych związanych z załamaniami pogody;
- strategia i taktyka: planowanie sezonu wspinaczkowego, wybór celów i dróg; zaplanowanie drogi podejścia, wariantów drogi, wycofów, drogi powrotu; dobór partnera; dobór sprzętu, wyposażenia itp.
5. Topografia i orientacja w terenie górskim:
- orientacja w górach;
- przewodniki i korzystanie z nich – główne typy przewodników, korzystanie ze schematów i opisów dróg ze szczególnym uwzględnieniem przewodnika WHP;
- topografia szczegółowa rejonu działania – piętra doliny, drogi podejść i zejść, przebieg ważniejszych dróg wspinaczkowych w ścianach i sposoby wycofania się z nich.
6. Etyka, przepisy, historia:
- zasady etyczne obowiązujące w gronie ludzi gór – opcjonalnie;
- przepisy regulujące uprawianie taternictwa – przepisy TPN, TANAP, PZA;
- historia alpinizmu i taternictwa – opcjonalnie.